Gerard ter Denge

Gerard ter Denge

Naam:
Gerard ter Denge
Leeftijd:
69 jaar
Geslacht:
Man
Woonplaats:
Losser, Nederland
Bij Reislogger sinds:
maart 2014
Website:
gerardterdenge.reislogger.nl
Reisverhalen:
12
Foto’s:
171
Video’s:
1

Over mij

Een sigaar uit eigen doos. Een potje van een geblokkeerde levensloop kwam vrij en moest ik dit jaar opmaken. Geld is omgezet in vrije dagen en ik heb meteen een periode gepland: 7 april tot en met 28 juli. Op het werk werd me geen strobreed in de weg gelegd en kreeg ik alle medewerking.

Ik begin te twijfelen of ik wel genoeg tijd heb om er te komen en daarna nog wat tijd heb om te herstellen.

30 maart toch besloten wat meer dagen op te nemen. Dan maar wat later met pensioen.

In overleg neem ik nu verlof tot 1 september 2014! Bedankt voor de medewerking!!

 

Over mijn reis

Eind jaren 80 zijn Maria en ik met de motor in Spanje geweest. Daar zagen we in noord Spanje verschillende pelgrims lopen op weg naar Santiago de Compostela.

Dat leek me wel wat om ook eens te doen. Henny -mijn zwager- had de tocht naar Santiago óók op zijn verlanglijstje staan. Op feesten hebben we het er wel eens over gehad om samen te lopen. Jaren gingen voorbij......Henny kreeg last met lopen en had klachten over zijn enkels en heup. Dat werd er niet beter op en als zzp-er kon hij ook niet zo lang van huis. Toen kreeg ik eind 2013 de kans/mogelijkheid om de tocht te maken. Geen moment over getwijfeld om het niet te doen.

30 januari 2014 ben ik lid geworden van het Jacobus genootschap in Utrecht. Hierna gesproken met mensen die de tocht al eens hadden gelopen. Maar iedereen deed het op zijn eigen manier. In gedachten had ik me al voorgenomen hoe ik zou gaan. De volgende boeken heb ik geraadpleegd:

Praktisch pelgrimeren van J.van der Meulen.

Een wonder op je pad van Marije de Noord.

De engelen van Jacobus van B. Engelbertink.

Te voet naar Santiago door Paco Nadal.

Weg naar Compostella  van Arnout Hauben.

Ik ben er even niet door H. Kerkeling.

Regelmatig wordt me gevraagd wat de reden is dat ik die tocht wil doen. Ik heb er 1-2-3 niet zo een antwoord op. Ik hou van extreem. Ik wil hier gezonder uitkomen. Heb nu apneu, hoge bloeddruk, te hoog cholesterol en de conditie van een wijkagent.(nou ja.....sommigen) Ik ben benieuwd hoe ik met teleurstellingen zal omgaan. Ik zal -denk ik- wel eens hulp moeten vragen.....dat doe ik liever niet. Ik zal moeten accepteren hoe de dingen komen. Maar ook lekker je hoofd uitwaaien en verder geen zorgen hebben(hoop ik). Verder is het K.W.W. (kiek'n wat wordt) en het werd hoog tijd voor een nieuwe uitdaging.

Al snel was ik er uit hoe de route zou gaan. Het is niet de meest directe weg maar wel een mooie route. Liever was  ik via Le Puy gegaan maar hiervoor zou de tijd echt tekort zijn. De vraag is of ik de route die ik nu wil gaan doen binnen de periode dat ik vrij ben kan halen.

Bestemming is Santiago de Compostela. Via noaberpad naar Doesburg dan Pieterpad volgen tot Maastricht daarna de Via Mosana oppikken tot Rocroix(Frankrijk) daarna de Via Campaniensis naar Vezelay en via Bourges Limoges en Perigueux naar Ostabat, st.Jean Pied de Porte. Hierna Spanje in via Roncesvalles en de Camino volgen naar eindbestemming. Laatste 300 km gaat waarschijnlijk in polonaise.

Ik wil onafhankelijk blijven en niet met de ratrace meedoen om s ochtends al voor de avond een overnachting te reserveren........dus een tent gekocht. (éénpersoons Hilleberg Akto) Verder nieuwe rugzak, luchtmatras, schoenen, jas en broeken. Allemaal lichtgewicht.

Het toeval wil (nou ja....toeval) dat ik sinds juli 2013 al last had van mijn knie nadat ik was begonnen met wat hardlopen. In november naar therapeut gegaan die na enkele behandelingen begon te twijfelen of het niet wat anders was. Daarna foto's gemaakt waaruit bleek dat meniscus gescheurd was. 19 december  geopereerd en toen weer naar therapeut. Kreeg hierna pijn aan linker voet.........doorgestuurd naar podoloog die me wist  te vertellen dat dit kwam doordat ik tijdens lopen (was inmiddels begonnen met oefenen) mijn rechter knie ontzag. Verder was ik zo stijf als een hark -hetgeen ik al jaren wist- en kreeg wat oefeningen mee om alles wat soepeler te laten draaien. Dit alles heeft wel geholpen dat ik nu -een week voor de start- met veel vertrouwen op pad ga.

Enkele afwegingen om niet te gaan waren:

Janna doet eind-examen VWO waardoor ik niet bij haar diploma-uitreiking kan zijn.

Ik laat Maria alleen achter met twee lieve dochters.

Op 7 juli word ik 60 jaar. Ik zal ontbreken op deze mijlpaal in Losser.

Waarom ik toch wel ga:

Ik moet nu van de gelegenheid gebruik maken. Ik heb nu nog de mogelijkheid en ben er toe in staat  om het te doen. 

GAAN MET DIE BANAAN.........

 

Bezochte landen

Ik heb 3 landen (2%) bezocht:

België, Frankrijk, Spanje.