Reims / Vezela

15 mei 2014 - Arcy-sur-Cure, Frankrijk

Zo, nog 25 km en ik zit in Vezelay -voor mij een nieuwe mijlpaal-waar ik weer een gids kan achterlaten.
De dag na Reims heb ik een behoorlijk stuk kunnen lopen. Ik heb zo'n 36 km gedaan. Tijdens de tocht een Vlaamse jongen tegengekomen die ook tot Vezelay ging. Hij maakt de tocht in etappes.Peter was een pietje precies.Hij had alle overnachtingen al weken van tevoren geboekt en had alle tel.nrs van contactpersonen bij zich. De hele tocht had hij in zijn gps geprogrammeerd. We zijn samen een stukje opgetrokken. In het begin liep ik als een zombie achter hem aan. Hij liep wat sneller en zat steeds op zijn gps te kijken. Maar zodra we bij 2 weggetjes kwamen die dicht bij elkaar lagen nam hij gegarandeerd de verkeerde weg. We moesten dan weer terug lopen. Op een gegeven moment was ik dit zat en hebben we afgesproken dat we elkaar bij een bepaald punt zouden treffen. Hij was toen al dicht in de buurt waar hij een overnachting had geboekt. Ik moest nog een behoorlijk stuk om een camping te bereiken. Een voorbijganger vertelde me dat het gemakkelijker was om dwars Door de wijnvelden te lopen. Ik stond toen boven op een heuvel waar je Epernay kon zien liggen. Eenmaal beneden zo'n heuvel kun je je eigen moeilijk oriënteren en heb heel wat km's meer gelopen. Op deze camping kwam ik Dirk uit Kortenhoef tegen die vanuit zijn woonplaats onderweg was naar Santiago de Compostela.
Hij is loopbaanbegeleider en heeft onderweg afspraken met mensen gemaakt die gebruik willen maken van zijn kennis. Hij heeft dus een vrij strak schema. Mensen die van zijn diensten gebruik maken zorgen voor eten en overnachting. Ik vond dit best een leuk idee. In ieder geval onderscheidt hij zich van veel kantoorklerken. Zijn emailadres was dan ook: wwwdereiscoach.nl ."Volg je hart" Een sportief persoon van 54 die zijn nek uitstak.
Daags erna tref ik Peter weer onderweg. We zijn toen samen naar Montmort - Lucky gelopen. Een tocht van zo'n 27 km. De zo'n deed ook geweldig zijn best en al kletsen onderweg met mijn gids in de hand hebben we zonder te pauzeren die dag gelopen. Eenmaal in de herberg waar Peter had geboekt ben ik daar ook gebleven.....plaats zat. Na een heerlijke douche snel naar beneden waar ik een heerlijk koud glas bier heb genomen. Ik had goed en wel het glas leeg toen ik begon te transpireren als een gek en duizelig werd. Ik kwam weer bij kennis toen ik bemerkte dat ik op de grond lag met mijn benen hoog in de lucht op een bank. Men vertelde mij dat ik ruim een minuut buiten kennis was geweest en dat de brandweer zo zou komen. Ik vertelde dat het wel weer ging en wilde opstaan. Op dat moment kwamen er drie brandweerlieden binnen waarvan eentje een soort verpleegopleiding had gehad-bleek later- en een tel later had ik een zuurstofmasker op en werd mijn bloeddruk gemeten. Volgens mij werken ze bij de brandweer ook overal hetzelfde. Ze luisteren niet!!. Ik werd op een brancard gehesen waarbij ik zelf behoorlijk moest helpen....anders was het hun niet gelukt en werd in een soort brandweer-ziekenauto naar Epernay in een ziekenhuis gebracht. In de tussentijd had Peter via zijn telefoon een contactpersoon bereikt die me wist te vertellen dat ik in goede handen was en in een uiterst modern ziekenhuis zou worden behandeld. Na die rit in dat vervoermiddel waar ik met opgetrokken benen achterstevoren en mezelf steeds moest vasthouden was dit wel nodig. Nou weet ik wat voor de Fransen een uiterst modern ziekenhuis is: het Wilhelminagasthuis wat in de jaren 80 in Amsterdam wegens verval is afgebroken kon er aardig mee concurreren. Na 3 uurtjes bleek toch alles in orde te zijn. De bloeddruk was weer normaal. Na overleg met de geneesheer-directeur werd ik Door een lieftallig c o - assistente in de hal geplaatst nadat ze me had verteld dat ze een taxi had gebeld. Ik kreeg te verstaan om morgen volledige rust te houden en niet verder met de tocht te gaan. Nou daar sta je dan.
De volgende dag heb ik er veel over nagedacht. Ik heb apneu en gebruik normaliter een masker als ik ga slapen zodat ik normaal adem haal om daags erna goed uitgerust te zijn. Voordat ik weg ben gegaan heb ik met mijn longspecialist hierover gesproken. Hij kon me geen garantie geven maar was zelf ook wel nieuwsgierig hoe het zou gaan. Ik ging ervan uit dat ik wel wat zou afvallen hetgeen ook positief is. Ik heb s' avonds met Maria gesproken met het idee ermee te kappen. Maria zat er anders in: er was toch niets gevonden in het ziekenhuis en je kunt het toch zelf ook verklaren Hoe het is gekomen? Ik kom over een paar daagjes en dan praten we er nog wel over. Gelukkig heb ik een nuchtere vrouw die me heeft kunnen behoeden een foute beslissing te nemen.
Daags erna weer op pad gegaan met in achterhoofd het wat rustiger aan te doen.
8 km voor Sezanne - mijn einddoel die dag- begon het behoorlijk te regenen toen ik een jonge vrouw op een marktplaats vroeg hoe ik moest lopen. Ze vertelde me dat ze in Sezanne woonde en dat ik met haar in de auto kon meerijden. Al pratend in de auto vertelde ze me dat ik ook wel bij haar kon overnachten. Ze heette Morgane (27) en haar vriend Serge (36) kwamen uit Bretagne en zaten beiden in het onderwijs. Zij Duits en hij geschiedenis. Eenmaal bij hun thuis -midden in het centrum in een middeleeuwse woning- werd van alles uit de kast gehaald om het me naar de zin te maken. Samen op de Bretonse manier crepes gebakken wijntje erbij en de hele avond/nacht over vele dingen gesproken. Hoe zou je zelf reageren als je vrouw ineens met een blonde adonis thuis zou komen en zeggen dat ze hem had uitgenodigd te blijven slapen?

Zo'n dag doet je echt goed. Net een warme douche.......en je weet weer waarom je daar loopt.  
Die vrijdag kwam Maria. We hadden In Anglure afgesproken op bepaalde tijd en net zoals met Bennie waren we tegelijkertijd daar. Heerlijk om haar na een maand weer te zien!! Nog steeds zo jong en knap.
We wilden in Troyes een hotelletje boeken echter dat weekend was een lang weekend voor de Fransen ivm bevrijdingsdag. We zijn toen voor Troyes uitgekomen in een nieuw hotel. Helemaal goed. Maria had wat brieven meegekregen van familie. Leuk om dat allemaal te lezen. Die betrokkenheid doet me goed. De zaterdag heb ik me heerlijk laten verwennen en heb ik de kleding gewassen en hebben we Troyes bezocht en lekker gegeten...hoewel de prijs/kwaliteitverhouding wat scheef ging. Verder hebben we veel met elkaar over alles en nog wat gesproken. Daags erna afscheid genomen. Ik blijf toch maar doorlopen.
Die week ben ik Dirk weer tegengekomen. Ik had in Flogny la Chapell via de marie (burgemeester) onderdak gekregen in een leegstand woning waarin men kan overnachten. Zie je dat onze burgemeester al doen? Later kwam hij nog een keer en had hij Dirk bij zich. Gezellig met zijn 2en daar geslapen. De andere dag hebben we afgesproken elkaar voor Chablis te treffen om daar in het parochiehuis onderdak te vragen. Hier werden we door een allerliefste zuster naar een ruimte gebracht waar maximaal 7 personen konden overnachten. We bleven die nacht weer met zijn beiden. Dirk had daags erna afgesproken met zijn vriendin die zou komen. Afscheid genomen omdat hij na Vezelay via Le Put gaat. Wie weet zien we elkaar in Spanje weer.
Nu weer twee mannen uit Brabant tegengekomen die ik in Troyes in de kerk tegenkwam bij het stempelen. Afgesproken in Vezelay een wijntje met elkaar te drinken....en zo te zien zal het niet bij eentje blijven......a

Foto’s

19 Reacties

  1. Cora:
    15 mei 2014
    Hai Gerard, vanuit een ver en warm Iran een reactie. Ik had al het idee dat je mail niet doorkwam, maar gelukkig heb ik net lachend je verslag gelezen en zie het al voor me hoe je in de brandweerauto opgevouwen zit. Gelukkig gaat het nu beter en loop je verder naar je doel. Mocht je ook nog andere reisverhalen willen lezen (tijd en zin hebben) onze site is keesencora.waarbenjij.nu
    Dikke knuffel en geniet, Cora
  2. Jelle bouwhuis:
    15 mei 2014
    Grote vriend

    Net terug vanuit een warm Lanzarote vroeg ik me af waar je mooie verhalen bleven maar nu ik deze weer gelezen heb begrijp ik het wel. Met al die mensen (met verhalen) die je tegenkomt heb je weinig tijd (gelukkig) over om het "saaie"thuisfront te berichten. Ben erg trots op je blijf je met een lach volgen. Au revoir Jelle
  3. Marten:
    15 mei 2014
    Ik ben nu al trots op je Gerard.. Ik dacht dat je de Gelderse grens niet eens zou halen, maar je gaat als de "brandweer"! Doe rustig aan en geniet!

    Groetjes
  4. Gertjan:
    15 mei 2014
    Hoi Gerard,
    Toevallig vroeg ik van de week al aan een paar andere collega's of ze nog wat van je gehoord hadden. Het was al een tijdje stil... Maar nu dus weer een mooi verslag. Wat een verhaal weer! Je maakt wat mee. Geweldig dat je dit doet. En luister inderdaad naar je vrouw, want die kent je beter aks geen ander! Succes verder!
    Groetjes, Gertjan
  5. Brammetje:
    16 mei 2014
    Geertje! Vriend, goed bezig hoor! IK had gedacht dat je onze binnenplaats niet eens te voet af zou komen!
    Hou vol! Ook de groeten van Stef!
  6. Oscar:
    16 mei 2014
    Gtd. Blijf wel op jezelf letten he. Het is de bedoeling dat je op je bestemming aankomt. En daarna natuurlijk waar naar de altijd spannende Ribu komt.

    Zet hem op. Gr Oscar
  7. Marieke v Lierop:
    16 mei 2014
    Hey Gerard, jeetje man wat een verhaal. Dat brandweerritje pak je toch nog maar even mee ;-) Gelukkig viel het mee en kun je verder! Goed blijven drinken en je zouten blijven aanvullen met je lage bloeddruk. Dit moet je natuurlijk niet 'in the middle of nowhere' hebben!
    Echt knap van je hoor.....ik moet er niet aan denken om al die km's te wandelen...respect!

    Succes nog met je reis en geniet er vooral van!

    Groetjes Marieke
  8. Jos K:
    18 mei 2014
    Hoi Gerard. Wat een verhaal. Wat maak je mooie dingen mee. Ik vind het bizar om te lezen hoe makkelijk het contact verloopt tijdens zo'n tocht. Luister naar je lichaam en naar je vrouw dan komt het allemaal goed. Geniet van je avontuur.
    Gr. Jos
  9. John:
    19 mei 2014
    Hoi Gerard. Goed om weer wat van je te horen. Begon al te twijfelen of je nog onderweg was. Wat een verhaal zeg. Schitterend om te lezen hoe gastvrij mensen toch kunnen zijn. Kunnen wij nog een voorbeeld aan nemen. OOk bijzondere ontmoetingen met mensen onderweg. Heel waardevol. Luister goed naar lichaam en op tijd een wijntje dan komt alles goed. groeten John
  10. Cor & Willy:
    19 mei 2014
    Hoi Gerard,
    Heb aandachtig je belevenissen gelezen! Leuk dat je zoveel "mede-zwoegers" ontmoet. Trek vooral je eigen plan en denk goed aan jezelf. En je lag nu gelukkig ergens in een woonkamer in Frankrijk en niet op het Stadionplein in Amsterdam........ Succes en lees weer van je... groeten Cor & Willy
  11. Hans N:
    19 mei 2014
    Hoi Gerard. Man wat een respect dwing je af! Zeker die momenten dat je er (een beetje) doorheen zit en dan toch weer de moed verzamelt om door te gaan. Karakter! Geniet van de vele contacten en oh ja, de wandeling zelf ook. Luister naar je lichaam, jij kent het ten slotte het best en ach, een beetje eigenwijsheid...... Zet ´m op. Groet, Hans
  12. Annet en Rudie Eertman:
    20 mei 2014
    Knap staaltje van doorzettingsvermogen.
    Chapeau voor de mooie en boeiende verhalen.
    Reims ==> Vezela is toch even 225 kilometer volgens Google Maps.
    Ook voor komende week "bint ze de böks op".
    Succes.
  13. Martin B:
    20 mei 2014
    Ola Gerardus, ouwe Tukker. Fantastisch zo als het gaat, op dat ene kleine incident, wat is nou 1 minuut, na. Wat een heerlijke verhalen man. Prachtig al die ontmoetingen. Hou je haaks en ik wens je heel veel succes met deze bijzondere trip.
    Groet Martin
  14. Dirk:
    22 mei 2014
    Hallo Gerard,
    Al je mooie verhalen gelezen en neem mijn petje voor je af. Succes en blijf al luisterend naar dat atletische lijf van je volhouden.
    Met vr gr Dirk
  15. Martin en Paulien:
    24 mei 2014
    Gerard, wat een boeiende verhalen: never a dull moment. Terwijl ik dit op mijn zolderkamertje tik, wandel jij ergens in het Franse land weer een nieuwe avontuur tegemoet. Echt prachtig om te lezen. En welke andere pelgrim kan zeggen dat die op z'n religieuze pad Maria ontmoet. Jij bent volgens mij de enige...
  16. Ludwig:
    24 mei 2014
    Dag Gerard,
    uw blauwe handdoek en uw bril liggen nog bij Marijke. Ze wilt het wel opsturen. Laat maar iets weten.
    Pelgrim Ludwig
  17. Stienus en Bertie:
    25 mei 2014
    Ha gerard.
    Wat leuk om je verhalen te lezen! Top hoor! Succes!
    Groeten uit Losser
  18. Ludwig:
    25 mei 2014
    Gerard,
    op onderstaande link vind je alles over mijn verblijf in Aixe-Sur-Vienne en ook wat foto's over het oorlogsdorp Oradour-Sur-Glane

    http://www.svhproductions.be/de_kracht2/de_kracht-2_p3.pdf

    Groetjes
    Pelgrim Ludwig
  19. Alouis:
    26 mei 2014
    Vertel steeds vol trots over je reisverhalen, wetende dat je het soms knap moeilijk hebt. Bedenk wel dat er heel veel mensen jaloers zijn dat je dit mee kunt/mag maken.